Praca Artura Skorka zawiera analizę żydowskich ugrupowań religijnych
i ich miejsca w systemie politycznym Izraela. Scharakteryzowano w niej ewolucję ugrupowań związanych z dwoma głównymi nurtami judaizmu ortodoksyjnego – religijnymi syjonistami i charedim – od początku istnienia Izraela aż po współczesność. Zgodnie z główną tezą książki pomimo szczególnej roli ugrupowań religijnych w systemie politycznym Izrael pozostaje liberalną demokracją o stabilnych fundamentach ustrojowych. Wpływ tych ugrupowań na system polityczny jest ograniczony, dominują w nim partie świeckie.
W pracy opisane jest znaczenie religii w systemie politycznym Izraela oraz ewolucja roli partii religijnych na tle szerszych przemian społecznych. Odwołując się do teorii Arenda Lijpharta autor przedstawia Izrael jako demokrację konsocjonalną, opartą na współpracy elit politycznych reprezentujących rywalizujące segmenty społeczeństwa. Ogólnonarodowy konsensus jest w izraelskim systemie politycznym wartością naczelną. Aby nie wyłączać z niego mniejszości ortodoksyjnej, dopuszczono ją do współkształtowania ustroju państwa. Przywileje ortodoksyjnych Żydów są również interpretowane w pracy jako wyraz liberalnej polityki wielokulturowości funkcjonującej w Izraelu.
Analiza dowodzi jednak, że ilość i znaczenie elementów religijnych, które udało się wprowadzić ugrupowaniom ortodoksyjnych Żydów do systemu politycznego i prawnego są ograniczone. Nie podważają one świeckich fundamentów ustroju Izraela związanych z ideami liberalnej demokracji.
Publikacja skierowana jest zarówno do specjalistów zajmujących się judaistyką, historią Żydów oraz Bliskim Wschodem (naukowcy, publicyści, dziennikarze, edukatorzy), jak i do szerszego grona odbiorców.
Tekst i okładka: Zakład Wydawniczy NOMOS Sp. z o.o.
Wysokość grantu przekazanego przez Stowarzyszenie: 8100 złotych