Realizacja projektu: „Konserwacja 30 rysunków z Getta Łodzkiego Izraela Lejzerowicza”.
W zbiorach Żydowskiego Instytutu Historycznego posiadamy największą kolekcję rysunków Izraela Lejzerowicza, liczącą 113 obiektów. Kolekcja jeszcze do niedawna znajdowała się w bardzo złym stanie zachowania. Jednakże od kilku lat dzięki finansowemu wsparciu SŻIH odzyskuje dawne walory artystyczne jak i ekspozycyjne.
Przeważająca większość rysunków wykonana została na papierze niskogatunkowym, o bardzo słabej strukturze podłoża. Papier jest bibulasty, kruchy i pożółkły nierównomiernie – na skutek procesu naturalnego starzenia oraz nierównomiernej ekspozycji na światło dzienne. Ze względu na duże formaty zbiory są zniszczone mechanicznie. Przez szereg lat brak odpowiednich funduszy na zabezpieczenie zbiorów (brak szaf kartograficznych, pudeł ochronnych
i teczek) spowodował ogromne zniszczenia mikrobiologiczne, co
w efekcie zaowocowało licznymi urazami mechanicznymi. Papier, na którym wykonano rysunki, jest bardzo zakwaszony. Występują liczne ubytki podłoża, przedarcia, uszkodzenia struktury. Wszystkie rysunki są zakurzone i bardzo brudne, w wielu miejscach występują intensywne zabrudzenia organiczne.
Głównym celem konserwacji jest zahamowanie destrukcyjnych procesów fizyczno-chemicznych zachodzących w zabytkowym podłożu papierowym oraz przywrócenie walorów ekspozycyjnych zakonserwowanych obiektów. Po konserwacji obiekty będą mogły być eksponowane oraz wypożyczane do innych instytucji. Przeprowadzona konserwacja będzie miała charakter zachowawczy ze względu na jak najmniejszą ingerencję w oryginalną materię historycznych obiektów.
Izrael Lejzerowicz (1902-1944) – artysta, malarz, poeta; był jednym
z najlepiej zapowiadających się żydowskich malarzy łódzkich młodej generacji. Studiował w Berlinie. Po studiach powrócił do Łodzi. Malował sceny rodzajowe i portrety. Prezentował swoje obrazy na wystawach
w Łodzi i Krakowie. Zamknięty w łódzkim getcie rozwinął oryginalną twórczość poetycką i malarską. Na papierze, dykcie i płótnie malował scenki rodzajowe z ulic getta. Dzięki protekcji Chaima Rumkowskiego, Przełożonego Starszeństwa Żydów w Litzmannstadt Getto (którego wielokrotnie portretował), mimo wielu chorób przeżył do końca Litzmannstadt Getto. W końcu sierpnia 1944 roku w jednym z ostatnich transportów został wywieziony do Auschwitz-Birkenau.